قورباغه ی مردابی
نام فارسی:قورباغه ی مردابی معمولی
نام انگلیسی:marshfrog / laghing frog
نام علمی:rana ridibunda
خانواده:قورباغه های حقیقی (ranidae)
جمعیت:نامعلوم و فراوان
پراکنش:در تمام اروپا،به جز شمال غربی و مرکز ایتالیا،در جنوب غربی آسیا از ترکیه و عراق تا قسمت شمالی پاکستان و ترکمنستان و در شمال غربی آفریقا ،در ایران در تمام استان ها به جز استان سیستان و بلوچستان و کویرهای ایران پراکنده است.
زیست گاه: قورباغه های مردابی در اب های آرام و جاری،دریاچه ها و استخرهای پوشیده از خیزران یا نی، کناره ی رودهای احاطه شده با درختان بید و جگن،برکه ها،چالاب های علفی یا استخرهایی که در تابستان کاملا خشک نمی شوند زندگی می کنندو در برخی مناطق دنیا در استخرها ی دارای آب راکد و رودخانه های کوهستانی دور از دریا،که سرعت جریان آب در آن ها زیاد است،دیده می شوند.
اندازه:قورباغه ی بالغ در ایران بین 120 تا 170 میلی متر است و نوزاد آن در اندازه های متفاوت 40 تا 50 و گاهی 120 میلی متر ی دیده می شود.
ریخت شناسی: سری محدب و سه گوش دارد. پوزه ی آن تا حدودی نوک تیز و زبانش از قسمت پشتی آزاد است. پرده ی گوشش مشخص و گرد یا گلابی شکل ،انگشتان پاهایش کاملا پرده دار( بند انگشت انتهایی چهارمین انگشت پاها بدون پرده ) است. به رنگ های سبز تا زیتونی و قهوه ای تیره با لکه های تیره با سبز تیره،کم و بیش در سطح پشتی بدن و گاهی با یک نوار طولی روشن در طول سطح پشتی دیده می شود. سطح شکمی آن سفید،گاهی سفید چرک یا سفید مایل به زرد و گاهی دارای تعدادی لکه یا خال های سیاه است. در طول فصل تولید مثل ،روی دست ها جسم پینه ای به وجود می آید.نرها در گوشه ی پشتی دهان ،دو کیسه ی تولید صدا دارند.
رژیم غذایی:غذای قورباغه های معمولی بسیار متنوع است. قورباغه های بزرگ تر،از جانوران بزرگ تری مانند رتیل ها،سخت پوستان ،ماهی ها،سوسمار ها،مارها،پرندگان کوچک و پستانداران کوچکی نظیر موش تغذیه می کنند. قورباغه های جوان هم حشره ،کرم،لارو عنکبوت آبی و حلزون می خورند. گاهی تغذیه از قورباغه های دیگر و تخم و نوزاد آن ها و در دوره ی زمستان خوابی و گاهی تغذیه از گیاهان آبی دیده می شود.
زادآوری:قورباغه ی ماده در فصل بهار تخم می گذارد و لقاح آن خارجی است.
وضعیت حفاظتی :به نظر می رسد نیازمند اقدام حفاظتی ویژه ای نمی باشد.
ارسال توسط سیروس علی پور siroos alipour
آخرین مطالب