وزغ پابیلچه ای سوری

نام فارسی:وزغ پابیلچه ای (بیل پا) سوری

نام انگلیسی:south west Asian spade foot toad

نام علمی:pelobates syriacus

خانواده:وزغ های پابیلچه ای (pelobatida)

جمعیت: نامعلوم

پراکنش:در سوریه ، آسیای صغیر، بلغارستان،بوسنی و ماورای قفقاز پراکنده است. در ایران در شمال و شمال غربی تا ارتفاع 2 هزار متری دیده می شود.

زیست گاه:وزغ پابیلچه ای در زمین های نرم و خاک های روشن مناطق پست زندگی می کند.

اندازه:طول این وزغ در ایران به 78 میلی متر می رسد. اما ممکن است نمونه های دیگر به 90 میلی متر هم برسند.

ریخت شناسی:وزغ پابیلچه ای پوستی نرم و بدون زگیل دارد. سطح خاکستری مایل به سفید ،خاکستری-سفید مایل به زرد یا زرد روشن و دارای لکه های بزرگی به رنگ تیره یا مایل به سبز دیده می شود و روی آن لکه های بزرگی دارای نقاط پراکنده به رنگ های زرد روشن،صورتی کم رنگ یا آجری وجود دارد. امکان دارد این لکه ها و نقاط در پهلوها هم وجود داشته باشند. سطح شکمی این وزغ خاکستری مایل به سفید ،با لکه های بزرگی است که به ندرت نقاط تیره ی کوچک دارد.

رژیم غذایی:وزغ بالغ از بی مهرگان مانند حشره ها،بندپایان ،گاهی نوزاد نرم تنان و حشره ها و سخت پوستان کوچک و مواد گیاهی دورن آب تغذیه می کند .

زادآوری:وزغ پابیلچه ای تخم گذار است و لقاح خارجی دارد. زادآوری هم هر زمان که آب وجود داشته باشد،صورت می گیرد.

وضعیت حفاظتی:به نظر می رسد نیازمند اقدام حفاظتی ویژه ای نمی باشد.