باقرقره ی شکم سفید
نام فارسی:باقرقره ی شکم سفید / کوکر شکم سفید
نام انگلیسی:sandgrous tailed-pin
نام علمی:pterocles alchata
خانواده:باقرقره ها (pteroclidae)
جمعیت: در مناطق بیابانی کشور، جمعیت تقریبا متوسطی دارد.
پراکنش: باقرقره ی شکم سفید در منتهی الیه جنوب شرقی آسیای صغیر، بیابان های سوریه، عراق، افغانستان، اردن،فلسطین،قبرس،جنوب غربی اروپا و شمال آفریقا دیده می شود. زمستان ها هم به شمال غرب هندوستان کوچ می کند. در ایران، تمام سال در نیمه ی جنوبی کشور دیده می شود. به صورت مهاجر عبوری در سایر نقاط کشور هم قابل مشاهده است.
زیست گاه: باقرقره ی شکم سفید در مناطق خشک ، دشت های شنی،نواحی صخره ای و ریگ زارهای بیابانی و خشک زندگی می کند.
اندازه: طول بدن این پرنده 35 سانتی متر و طول دو بال آن 60 سانتی متر است.
ریخت شناسی: نر و ماده ی این پرنده ، با هم تفاوت دارند. دم آن ها بلند است و در هنگام پرواز،زیر تنه سفید دیده می شود. شاه پرهای بال سیاه است و دو نوار سیاه، سینه ی آجری رنگ پرنده ی نر را تزیین کرده است. این نوار پهن سینه ای، در پرنده ی ماده،زرد رنگ دیده می شود. روتنه ی باقرقره ی شکم سفید مایل به سبز ،چانه هم رنگ سینه و به رنگ آجری است. پرنده یک خط چشمی مشکی دارد و پرهای پای آن سفید رنگ است.
رژیم غذایی:باقرقره ی شکم سفید از دانه های میوه ها،جوانه ی گیاهان و حشره ها تغذیه می کند.
زادآوری: پرنده ی ماده در حفره ها ، 3 تخم نخودی رنگ با خال های قهوه ای می گذارد. اما گاهی تنها دو جوجه سر از تخم بیرون می آورند . هر جنس 19 تا 21 روز روی تخم ها می خوابند. جوجه ها می توانند پس از 28 روز پرواز کنند.
وضعیت حفاظتی گونه: شکار این پرنده باید تحت کنترل باشد.
ارسال توسط سیروس علی پور siroos alipour
آخرین مطالب
