جربیل هندی

نام فارسی: جربیل هندی

نام انگلیسی:indian gerbil

نام علمی:tatera indica

خانواده:خانواده ی موش ها(muridea)

جمعیت: نامعلوم

پراکنش: در هندوستان، سریلانکا، پاکستان، سوریه، افغانستان و نپال پراکنده است. در ایران در خراسان، سیستان و بلوچستان ، هرمز گان ، کرمان، فارس، اصفهان و خوزستان زندگی می کند.

زیست گاه:در زمین های شنی، علفزار هایی که خاک آن قابل حفر کردن تونل های کشاورزی و مناطق خشک زندگی می کند. اما در مناطق به شدت خشک یا مناطقی با دما و بارش سالانه ی کم دیده نمی شود.

اندازه: طول بدن جربیل هندی 135 تا 190 میلی متر ، دمش یک و نیم برابر طول بدن و وزنش 100 تا 220 گرم است.

ریخت شناسی: بدنی پوشیده از خز های کلفت، دمی بلند و پوشیده از مو های نازک و یک دسته موی سیاه رنگ در انتهای دم دارد. کف پا بدون موست و رنگ دانه دارد. گوش های این پستاندار بدون مو و کشده و بدنش به رنگ قرمز آجری تا حنایی است.

رژیم غذایی: جربیل هندی از گیاهان علفی، برگ، دانه ها و ریشه های گیاهان ، لارو و خود حشره ها و جوجه ی پرندگانی که روی خاک آشیانه دارند، تغذیه می کند.

زادآوری: در سراسر سال، به خصوص در ماه های بهمن، تیر، مرداد و آبان بچه می زایند.

وضعیت حفاظتی: از وضعیت این گونه در ایران اطلاع دقیقی در دست نیست؛ احتمالا خطری جدی آن ها را تهدید نمی کند.