آگامای سروغی ایرانی
نام فارسی:آگامای سروزغی ایرانی
نام انگلیسی:Persian toad – headed agama
نام علمی:phrynocephalus persicus
خانواده:آگاماها (agamidae)
جمعیت:نامعلوم
پراکنش:آگامای سروغی ایرانی در آذربایجان، ارمنستان ،شرق ترکیه و ایران پراکنده است. در ایران این گونه در مناطقی از شمال غرب و غرب کشور در امتداد زاگرس زندگی می کند.
زیست گاه:این گونه در دشت های غیر خشک با خاک شنی یا رسی آمیخته با سنگ ریزه با پوشش گیاهی اندک ،در مجاورت آب راهه ها یا زمین های کشاورزی زندگی می کند.
اندازه:از نوک پوزه تا انتهای دم آگاهای سروغی حداکثر 116 میلی متر است.
ریخت شناسی:در این گونه ،سرگرد و شبیه به سروغ است. منفذ گوش در آن ها دیده نمی شود. بدن پهن شده و دم کوتاه است. فلس های پشتی یک نواخت نیست و برخی مانند و بیرون زده است. سطح پشتی قهوه ای روشن یا خاکستری با لکه های پراکنده است و به خصوص دو لکه ی لوبیایی شکل صورتی با لبه ی آبی روی گردن آن دیده می شود. دم دارای لکه های تیره ی جانبی است.
رژیم غذایی:آگامای سروغی از انواع حشره مثل مورچه و سوسک تغذیه می کند.
زادآوری:آگامای ماده در فصل بهار تخم می گذارد و لقاح آن داخلی است.
وضعیت حفاظتی:این گونه آسیب پذیر است و به حفاظت نیاز دارد.
ادامه مطلب مورد نظر رمز دارد.
لطفا رمز عبور مربوط به مطلب را وارد کرده ، دکمه تایید را کلیک کنید.
لطفا برای دیدن ادامه مطلب عضو شوید


ادامه مطلب...
تاریخ: پنج شنبه 19 ارديبهشت 1390برچسب:محیط زیست,mohitezist,حیات وحش ایران,آگامای سروغی ایرانی,
ارسال توسط سیروس علی پور siroos alipour
آخرین مطالب